Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen ARC uit Alphen aan de Rijn op het programma. Wederom een belangrijke wedstrijd, omdat bij winst wij op 3 punten zouden komen van de koplopers. Er was dus alles aan gelegen om de 3 punten in Nieuw-Vennep te behouden. Ook deze wedstrijd een niet geheel fitte selectie en zonder de geblesseerde spelers Victor en Pascal en onze vast waarde op de doel Kallai door een lichte hersenschudding. Tot overmaat van ramp haakte de goed in vorm verkerende Sami Afkerin in de warming – up af met een vervelende heup blessure. Zo moest de opstelling nood gedwongen op het laatste moment aangepast worden. Gelukkig had ik vandaag de beschikking over twee talentvolle spelers uit de 17-1 die van mij in de basis mochten starten. Zo starte Bart Kranenburg op de rechts half positie en Joey Woud als linksback. Sven Veltman als keeper voor de afwezige Kallai. Geen ontzag tonen voor ARC en meteen volle bak druk zetten was de afspraak.
Dat lukte prima en de verdediging van ARC wist niet wat hun overkwam. Zo stond het binnen 10 minuten 1-0 voor ons waar het al drie nul had moeten staan. Eerst was het Rick van Groenigen die de bal perfect klaar legde voor Kevin de Zwart die op zijn, beurt de bal beheerst inschoot 1-0. Daarna kon Luca alleen op de keeper af, maar schoot op de voeten van dezelfde keeper in plaats van er simpel omheen te dribbelen. Ook het vizier van Jochem Sterrenburg stond niet op scherp en miste voor het doel en na die actie moest Jochem er meteen vanaf met een vervelende hamstring blessure. Kishan Sewkaransing kwam voor hem in de plaats. En zoals zo vaak scoort de tegenstander dan wel. Het werd na 16 minuten dan ook geheel tegen de verhouding in 1-1.
We verloren meer en meer de grip op de wedstrijd. Kevin de Zwart was nog dicht bij de 2-1, echter zijn lobje vanaf het middenveld ging net langs de paal naast het doel. Onnodig balverlies en een vrije trap die daarop volgde luide de 1-2 in. Met nog 10 minuten op de klok kwamen er vlak voor rust nog wat kansen voor Rick van Groenigen en Luca van Berkel maar de echt overtuiging was niet aanwezig en vizier stond gewoon niet op scherp. 1-2 de rust in.
In de rust wissel met Christiaan Bel erin voor Joey Woud, die niet meer verder kon. We spraken af om te proberen de tweede helft wederom de tegenstander ; lees centrale verdedigers , meer onder druk te zetten. Ik moet zeggen dat de kansen daar zeker voor waren aan het begin van de tweede helft. Wat een dotjes van kansen vlak na rust. Een vlammend schot van Kevin had meer verdiend net naast. Een overal situatie met Rick en Kevin werd niet goed uitgespeeld en ook een combinatie tussen Brent Ekkel en Rick werd niet benut. Zo was het wachten op de gelijkmaker, maar Dios verzuimde de bekende trekker over te halen. En dat deed ARC twee keer achter elkaar dus weer wel. Zo stond het ineens 1-4. Ongelofelijk deze stand en we gaven binnen een paar minuten de complete wedstrijd uit handen. Wisselen geblazen en zo kwamen Kayen Thode en Jim Zondag erin voor de moegestreden David Schrijver en Kishan. Alles of niets werd er gespeeld en ik moet zeggen, waar ik bang was voor een fikse nederlaag, werden de Dios mouwen nog eens goed opgestroopt. De zeer hard werkende en goed spelende Bart Kranenburg maakte er nog 2-4 van. We bleven gaan en kregen zowaar nog kansjes op de 3-4, waar ARC verzuimde de 2-5 te maken door alle ruimte op het veld en risico’s die wij namen. Het bleef bij deze stand en uiteindelijk toch wel een verdiende nederlaag, waar wij zelf gewoon vandaag niet scherp genoeg waren om deze tegenstander pijn te doen en te verslaan. Deze nederlaag zullen we moeten verwerken en leermomenten uit trekken naar de wedstrijd van volgende week toe. Hopen op een fitte selectie, want dan wacht Lisse op ons en die hebben nog iets tegoed. Tot volgende week. Een teleurgestelde maar wederom trotse trainer. René van Heijningen.
Het vizier van spits Rick van Groenigen stond niet op scherp tegen ARC.