Hardwerkend en gehavend DIOS Boys <18-1 gaan strijdend ten onder tegen ARC.
Na de afgelaste wedstrijd, door vele blessures aan Dios kant, tegen Rijnvogels van de afgelopen week, stond vandaag de wedstrijd tegen ARC uit Alphen op het programma. Ook vandaag had ons elftal nog steeds te maken met de nodige blessures en afwezigen. Zo waren Kayen en Rick afwezig door ziekte en school. En zijn Pascal, Victor, Jochem en Kallai nog steeds geblesseerd. Zo sta je dus met 9 man aan de vooravond van een belangrijke wedstrijd.
Gelukkig kwamen keeper Kimi van Rees, Stan Ippel, Jim Zondag en Pépé de Vries na hun wedstrijd met de 17-1 naar Alphen gesjeesd. Jim moest dus noodgedwongen in de basis starten. Niet ideaal maar nood breekt wetten.
Uiteraard weer met de nodige supporters en onder een stralend zonnetje konden we iets later dan gepland met de wedstrijd beginnen. Na vandaag aangevuld met onze kersverse nieuwe team Manager Harry Born. Om 14.40 uur werden onze matadoren de arena ingestuurd. Scherp beginnen en meteen volle bak erop. Laat meteen zien dat de wil om te winnen aanwezig is.
Aftrap voor Dios en de bal wordt naar voren gespeeld. Onderschepping van ARC en binnen de minuut ligt de bal in ons doel. 1-0 achter. Ik kan de goal verder niet eens beschrijven, want ik was nog bezig mijzelf te installeren voor de dug-out. Wat gebeurd hier nou weer? Ik moet zeggen, ik vreesde op dat moment het ergste, maar de bekende rug van onze Boys werd gerecht en we maakte er direct een echte wedstrijd van. We waren wakker en binnen 5 minuten stond het alweer 1-1 door een rake kopbal van Luca van Berkel. Uiteraard was ARC de bovenliggende partij op voetbal technisch gebied, echter onze strijdlust was weer terug. Zo waren er wat kansjes aan beide kanten, maar speelde het spel zich vooral op het middenveld af. Het was bikkelen geblazen en Kevin de Zwart en Brent Ekkel hadden hun handen vol aan de snelle jongens van ARC. Het bleef 1-1 tot aan de rust en een aantal jongens zaten er op dat moment al aardig doorheen. De hardwerkende en goed spelende Jim Zondag ging naar de kant, na anderhalve wedstrijd in de benen en werd vervangen door Pépé de Vries, ook uit de 17-1. Mooi om deze talententjes van dichtbij mee te maken.
Tweede helft stond meer in het teken van tegen houden voor ons. We kregen het zwaar en de beentjes zo niet nog meer. Twee geweldige reddingen van Kimi behoedde ons voor een snelle achterstand in de tweede helft. In de 60e minuut weer een kans voor ARC, maar de bal ging net voorlangs. Daarna kon Sami Afkerin alleen op doel af gaan maar schoot te gehaast. Daar was de kans voor Dios op een voorsprong. Weer een counter van Dios en een kans voor de sterk ingevallen Pépé. Helaas geen doelpunt. Het was een sterke fase van Dios en weer een kans, deze keer voor Brent Ekkel die zich goed vrijspeelde. Maar helaas in de handen van de keeper. ARC bleef wel een overwicht houden zonder echt grote kansen. Daarom zo jammer dat de goals uiteindelijk wel viel in de 75e minuut 2-1 en in de 76e minuut 3-1. Zo jammer, zeker gezien de individuele fouten die daar aan vooraf gingen.
Heel onnodig en zo zonde van al het harde werken van dit team. Het werd toch nog spannend door de 2-3 voor Dios. De ingevallen Stan Ippel, ook van de 17-1, met een slim balletje tussendoor op Pépé die werkelijk schitterend afwerkte. Een heerlijk moment voor beide spelers uit de 17-1. Daarna toch nog twee schoten op de doel van dezelfde Stan en aanvoerder Kevin die zomaar nog een punt hadden kunnen opleveren. Had na 90 minuten niet verdiend geweest, maar dan nog. Uiteindelijk bleef het 3-2 tegen een sterker ARC, die mee blijven doen om het kampioenschap.
Wij zullen de komende wedstrijden punten moeten pakken om in de divisie te blijven voetballen. Daar kunnen we as woensdag al mee starten tijdens de inhaal wedstrijd tegen Rijnvogels. Voor nu teleurgesteld met de nul punten, maar tevreden met de geleverde strijd.
En daar begint alles mee. Ik zie het weleens anders op de Nederlandse velden.
Tot snel, eerst stukje rennen moeten in Rotterdam tijdens #DeMooiste.
René van Heijningen.